Redigerer Gråmannhus-visa

«'''''Gråmannhus-visa'''''» er et [[skillingstrykk]]. [[Alf Prøysen]] presenterte den i 1956 i sin visespalte i «Magasinet for alle». Han skriver at dette er en meget gammel vise, og en av de mest brukte bygdevisene i Telemark. 

==Teksten==
<poem>
'''1.'''Då Ola Gråmannhusen kom seg på Dalen
trefte han Sigrid, den sløkja så grei,
blei han av elskhug så rasande galen
ba at ho ikkje ville seia han nei.
Sigrid som kunne vel så mangt finne på
ville ikkje Olas begjæring avslå.

'''2.'''Så trefte det seg ei forsamling på tinget
då var det folk som fekk sjå hoss dei for
tok så den sellen så fælt til å springe
hoppa eit gjerde tre alen frå jord.
Då fekk dei sjå at den soga var sann
at reven var slett ikkje raskar hell han.

'''3.'''Sigrid ho var no så full ut av gullur
full utav klokskap og falskheit og svik,
stappa ho magen sin full utav fillur
so ho såg ut som ei uppstoppa hit.
Seinast på hausten ho reiste til den
som ho som sjoast ha hatt til sin venn.

'''4.'''Men som ho kom der den sellen var heime
og han fekk sjå ho var horvelig vid.
Gjord han ein akkort med henne åleine
om ho for honom vill seia seg fri.
Då fekk ho for penning og då fekk ho for tjeld
då fekk ho dagshyre nok for ein kveld.

'''5.'''Sigrid ho tøvra i bygdi så lenge
at honoms svik blei for alle bekjent
trega då sellen på det ho ha fengje
at honoms syster blei til henne sendt.
Narra så av ho ei sylje i hast
inna dei slutta blei det fælande kast.

'''6.'''Då dei kvarandre i hårflettun fata
eg det kje såg, men det var for meg sagt
det som dei såg, at a Sigrid kje bata
skjønt ho var dobbelt fe rekna i makt.
Då dei kvarandre i hårflettun sleit
Sigrid aut sleppe når Sebyggja beit.

'''7.'''Fær ikkje Sigrid atter si sylje
stevner ho Ola for Setesdalsting,
då fær han sjå at ho kan honom fylgje
då fær han lense på meddelen sin.
Då fær han sjå han ha kome i lag
med dei febannade Bratterudslag.

'''8.'''Det hender titt at ein mann blir bedregjen
utav ei sjøkje som steller seg godt,
baketter blir han no helst forlegen
di ska kje Ola forhånast med spott.
Alle hev lyte, men ingen er fri
narra av sjøkjur så mangen kan bli.
</poem>

==Kilder==
*[[De gamle visene 2]] med Alf Prøysen, Forlaget For Alle, Oslo 1973

[[Kategori:Skillingsviser]]