Redigerer Husmannsdottera (avsnitt)

==Teksten fra et skillingstrykk==
#Det er no ein fortelling eg herom sjunga vil,<br />det er no om to unge som fekk hinannen kjær.<br />Dei var frå kvar si stova, frå ein og kvar sin gard,<br />men kjærlighet i hjarta dei te kvarandre bar.
#Han var den stolte sønn te den rike jordamann,<br />ho var ei husmannsdotter og åtte kje det grann.<br />Ho måtte ut å tjena ho va kje femtan år,<br />ho va kje konfirmerad, dei skildes ad med gråt.
#Då Karl konfirmerad var hans foreldre sa:<br />Du friar te den jenta, det blir kje nåkka av.<br />Han måtte ut å reise, dei sende han avstad,<br />han sko te Seminaret, te gløyma jenta si.
#Dei åra dei vart lange, det kan du lita på,<br />og mangt eit brev han sendte heim te si jenta snål.<br />Det gleda hennes hjarta, det letta hennes sinn,<br />og kjærlighet i augo det gjore jenta fin.
#Då dei to år var omme og Karl kom heim igjen,<br />eksamen hadd han tatt og fått karakteren EIN.<br />Då tenkte hans foreldre: Nå er det visst forbi,<br />han kan kje lenger lika den simple jenta si.
#Det var ein vakker haustkveld han sat å kikka ut,<br />då gjekk ho forbi glaset hans unge vakra brud.<br />Nå var ho bleven vaksen med raude rosenkinn,<br />då sukka han av hjarta for lille vennen sin.
#Kva nytta det han sukka, kva nytta det han gret,<br />når hans foreldre nekta han denne jenta plent.<br />For tar kje du den rike så får du gå din veg,<br />så måtte han forlate si jente snål og grei.
#Det var ein vakker laurdagskveld og månen skein så blank,<br />ho hoppa ut i fossen og dei såg ho aldri meir.<br />Det er den største dårskap som tenkas kan på jord,<br />og gjeva bort sin kjærlighet til den man ei kan få.